ทางไปสวรรค์

ไอ้ดำเป็นชายโสดอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งห่างไกลความเจริญเป็นอย่างมาก เมื่อคืน
ไอ้ดำได้ฝันถึงปู่ของเขาที่เพิ่งเสียไปในฝันเห็นปู่แค่เพียงรางๆ แต่ได้ยินเสียงชัดเจนมาก
ปู่ของเขามาบอกเขาว่าหนาวมากอยากได้ผ้าห่มสักผืนจะได้หายหนาว แล้วก็หายวับไป
วันรุ่งขึ้นไอ้ดำได้คิดถึงความฝันรู้สึกสงสารปู่ของเขาอย่างมากเขาได้เตรียมผ้าห่ม
ไว้ 1 ผืนแต่เกิดปัญหาเสียก่อนปัญหาคือเขาลืมถามปู่ไปว่า จะส่งผ้าห่มให้ปู่ได้อย่าง
ไรปู่ถึงจะได้รับและได้หายหนาวเสียที คิดๆๆๆๆ แล้วเขาก็นึกได้ว่าปู่ของเขาเป็นคนดี
ตอนนี้น่าจะอยู่บนสวรรค์ คิดได้ดังนั้นเขาก็เข้าไปแต่งตัวและหยิบผ้าห่มออกจากบ้าน
เพื่อที่จะหาทางไปสวรรค์ตลอดทั้งวันเขาเจอใครที่เดินผ่านมา หรือเดินผ่านบ้านใคร
เขาก็จะถามถึงทางไปสวรรค์ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครให้คำตอบได้ไอ้ดำเดินมา
ตามทางอย่างคนสิ้นหวังนึกสงสารปู่จับใจที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้วเขาก็ได้หยุด
เดินทางมานั่ง อยู่หน้ากระท่อมหลังหนึ่งแล้วถอนหายใจอย่างคนปลงตกแต่แล้วเขา
ก็ได้ยินเสียงคุยกันดังออกมาจากในกระท่อมหลังนั้น

"พี่จ๋าทนไม่ไหวแล้ว พี่จะพาน้องไปสวรรค์แล้วน่ะ"

"เอาเลยจ๊ะพี่ น้องพร้อมแล้ว เราไปกันเลย"

ไอ้ดำได้ยินดังนั้นจึงรีบวิ่งไปถีบประตูกระท่อมทันทีและเอ่ยขึ้นเสียงดังว่า

"เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งไป ฉันฝากผ้าห่มไปให้ปู่ฉันด้วย" สองผัวเมียอ้าปากค้างในขณะที่นายดำ
ได้บอกชื่อและนามสกุลปู่เสร็จสรรพและเอ่ยขอบคุณก่อนออกมาจากกระท่อม และพูดกับตัว
เองเบาๆว่า

"มิน่าล่ะปู่กูถึงหนาวก็คนไปสวรรค์เขาแก้ผ้ากันไปทั้งนั้น"